Chociaż dzieje zorganizowanego wagantyzmu znają prekursorów takich, jak Jules Ferrette ze Starożytnego Kościoła Brytyjskiego (Ancient British Church), Ferdinand-François Châtel z Francuskiego Kościoła Katolickiego, czy Frederick George Lee z Order of Corporate Reunion, nikt jednak nie zaprzeczy, że zasadnicze zdroje sukcesji apostolskiej w pierwszej połowie dwudziestego wieku były w tym światku trzy, kolejno: Joseph René Vilatte (Mar Tymoteusz) – konsekrowany w 1892 r. w Malankarskim Kościele Ortodoksyjnym, Arnold Harris Matthew – konsekrowany w 1908 r. w Kościele Starokatolickim i Abdullah Aftimos Ofiesh konsekrowany w 1917 r. w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Czytaj dalej „Patres Ecclesiae Vagabundorum”
